DIABELLI VARIATIONS
Daniel Barenboim (piano)
Deutsche Grammophon 4839527 • DDD-58’
Waardering: 7
‘Beethovens sonates, vooral de late werken – en ook de Diabelli-variaties, zijn laatste grote werk voor piano – tillen ons hoog boven onze dagelijkse beslommeringen en zorgen naar een plek waar we de dingen kunnen gaan zien zoals ze werkelijk zijn, om te begrijpen wat het betekent om echt mens zijn.’ Aldus Daniel Barenboim die hiermee zijn inmiddels vierde registratie van de complete cyclus Beethovensonates verantwoordde. Inmiddels is nu ook zijn vierde registratie van de Diabelli-variaties als losse uitgave verschenen. En net als bij de sonates zijn er plussen en minnen. Barenboim is nooit echt een grote klavierleeuw geweest, maar zijn kennis van en ervaring met Beethoven hebben hem er altijd doorheen gesleept. De 78-jarige pianist is in deze opname minder wild en robuust dan op zijn opname uit 1990 (Erato), maar weet mede dankzij de mooi opgenomen straight-strung Steinway doorgaans meer klank en kleurnuance aan te brengen. Toch mist deze live-registratie de consistentie en grote spanningsboog die de eerdere opnamen van Barenboim wel hebben. Lichte slordigheden, zoals meteen in de eerste variatie, en saaie vertolkingen, zoals de fuga (variatie 32), wisselen af met prachtige momenten zoals de feeërieke lichtheid van variatie 10 en de geconcentreerde ernst van variatie 31, maar al met al is het bij deze opname een uitdaging om het hele uur lang geconcentreerd te blijven luisteren.
Paul Janssen
