Appassionata
Katie Mahan (piano)
Steinway & Sons 30161 • DDD-69’
Waardering: 6
De Amerikaanse pianiste Katie Mahan, leerling van onder meer Pascal Rogé, maakte indruk met een album op het label Deutsche Grammophon met de volledige werken voor piano van Leonard Bernstein, met Debussy’s Preludes boek 2 (KMClassics) en met een Gershwin-programma (Steinway). Successen in ander repertoire bieden geen garantie: Beethoven is altijd een hoofdstuk apart. Het valt niet mee. De eerste tonen wekken meteen ergernis op. De Bagatelle nr. 1 in G heeft als tempo/karakter-aanduiding ‘Andante con moto’, maar van ‘moto’ is niets te merken. Stijf gefraseerd, traag, het komt niet tot leven. De tweede bagatelle gaat wel echt ‘Allegro’ maar als een snelle etude zonder profiel. Het ‘Presto’ van nr. 4 is meer gezwoeg dan spel. Nrs. 3, 5 en 6 komen er nog het best vanaf. Een wisselvallige start van deze Beethoven-cd. Behalve wat onlogisch aandoende fraseringen boeit haar spel me wel in de eerste twee delen van de Sonate in Es groot, opus 109. Ergernis komt er weer in het slotdeel, dat is sentimenteel – te langzaam, overdreven expressief – en rommelig in de snelle variaties. De Appassionata-sonate verloopt stug en gefragmenteerd, ver verwijderd van het ideaal van een spontane, vloeiende interpretatie. Concurrentie, die genieten zonder voorbehoud biedt, is er in overvloed.
Hans Quant
