Piano Concertos Nos. 19 & 27 – Rondo K. 386
Francesco Piemontesi (piano), Scottish Chamber Orchestra o.l.v. Andrew Manze
Linn Records CKD 622 • DDD-67’
Waardering: 9
Zo langzamerhand lijken pianoconcerten van Wolfgang Amadeus Mozart op fortepiano met bijpassend orkest de norm en vroeger werd er altijd bij gezegd, dat op een fortepiano lichter en sneller gespeeld kan worden en de balans met het orkest veel natuurlijker is. Piemontesi laat horen dat op een goed afgestelde moderne vleugel ook licht en snel gespeeld kan worden en de balans en interactie met het door Andrew Manze geleide Scottish Chamber Orchestra is ook helemaal in orde. Er zitten zeven jaar tussen het Concert in F, KV 459 en dat in Bes, KV 595 uit 1791, vooral in vormontwikkeling merkbaar, maar Mozarts laatste concert wordt niet benaderd als een soort afscheidsmuziek, zoals het vroeger werd beschouwd. Uit het Rondo aan het einde kan al opgemerkt worden dat Mozart in januari 1791 aan afscheid van het leven nemen helemaal nog niet dacht. In beide concerten is Piemontesi soeverein in articulatie, zinsbouw en sfeertekening en het is orkest bijna net zo goed. Tussen die twee staat het Rondo in A uit 1782, waar Piemontesi eigen intro’s en cadensjes speelt; in de concerten zijn ze van Mozart. Over de bewogen geschiedenis van het Rondo-manuscript staat niets is in de toelichting.
Paul Herruer
