KLAVIERSONATEN D 784 –D 664 – D 845
Elena Margolina (piano)
Ars Produktion ARS38312 •SACD-78’
Waardering: 8
Het toelichtende boekje vermeldt dat A grote terts volgens een boekwerk uit 1810 een toonsoort is van onschuldige liefde en jeugdige opgewektheid. Elena Margolina speelt een Schubert-sonate in die toonsoort, D 664, en eerlijk gezegd is die vrolijkheid in de eerste twee delen amper voelbaar, gelukkig wel in het afsluitende Allegro. De andere sonates in haar recital staan in a klein, dat in hetzelfde boek omschreven wordt als ‘vrouwelijk vroom’ en ‘week’ – dat vermeldt de toelichting niet. Franz Schubert schreef in die toonsoort overigens liederen als Der Leiermann en Nur wer die Sehnsucht kennt. Zowel in grote als kleine terts lijkt het alsof Margolina met alle mogelijke middelen op zoek is naar een vierde dimensie in de muziek. Contrasten in sterktegraden worden zo groot mogelijk gemaakt en in zachter dan zacht spelen doet zij aan Volodos denken. Soms lijken haar tempokeuzes aan de langzame kant, maar dat komt vooral door de ietwat bezonken en omfloerste manier waarop de muziek wordt ontvouwd. Het werkt alles bij elkaar niet altijd, er treedt soms een zekere voorspelbaarheid op. De snelle sonatedelen overtuigen het meeste; ook omdat de pianoklank minder omfloerst is. Anderzijds komen snelle passages wel erg watervlug langs.
Paul Herruer
